ساز و رقص لیوا
لیوا را می توان یکی از قدیمیترین نوع موسیقی و رقص در منطقه هرمزگان نامید که دیگر فقط نامی از ان باقی مانده و کمتر شاهد اجرای این مراسم به مناسبتهای مختلف هستیم .در بندر عباس اخرین سنگر لیوا منزل با کمبر ( با با قنبر ) بود کسانی که با این خانواده هنرمند رفت و امد داشتند ، دیده بودند که ساز و دهلهای لیوا در گوشه ای از اطاق باکمبر خاموش و بی صدا نظاره گر گذشت زمان و فراموشی این سبک قدیمی از موسیقی و رقص هرمزگانی بودند .
لیوا در اصل نام یک نوع دهل بود که به همراه ساز(مزمار) و انواع دهلهای دیگر نواخته می شد و دهها نفر زن و مرد به دور این گروه نوازنده می رقصیدند ، بعدها مجموعه این مراسم بنام لیوا معروف گردید .
لیوا را می توان نوعی از موسیقی نگوما نامید که در سواحل شرق افریقا رواج دارد ، در زبان سواحلی کلمه نگوما= با دهل می باشد ، نگوما نیز دارای سبکهای مختلفی می باشد و در هر منطقه شکل خاصی از این موسقی دیده می شود ، در منطقه زنگبار شاهد دو نوع مراسم نگوما هستیم ، ۱- نگوما به همراه ساز که بیشتر نوازنده ها مرد می باشند ( مثل لیوا) و نگوما بدون ساز که اکثر نوازندگان زن می باشند
مراسم یا اجرای موسیقی نگوما توسط اعراب عمانی به خلیج فارس اورده می شود و به نام لیوا معروف می گردد با مرور زمان شکل ان نیز تعغیر می کند و در سراسر منطقه گسترش می یابد . بعضی ها معتقد هستند چون این نوع مراسم از طریق شهر لیوا ( یکی از شهرهای عمان در استان باطنه) به دیگر نقاط در منطقه گسترش یافت به این نام معروف گردید .
تا چند سال پیش در اکثر کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس بعد از ظهر روز های جمعه شاهد اجرای مراسم لیوا بودیم ولی با گذشت زمان از اجرای این مراسم کاسته شد و فقط در روزهای خاص ( عید قربان و یا عید فطر و یا مراسم ملی ) در بعضی از این کشورها شاهد اجرای لیوا هستیم .
متاسفانه هیچ منبع ونوشته کاملی به زبان فارسی در باره موسیقی لیوا در جنوب ایران در دسترس نداریم که بخواهیم بر مبنای ان روندی که این نوع موسیقی در استان هرمزگان یا بوشهر طی نموده بررسی کنیم ، به هیمن خاطر مجبوریم به اسناد و نوشته های موجود در کشورهای جنوبی خلیج فارس یا شرق افریقا مراجعه کنیم .
A quite different dance performed in the Emirates is the Liwa which was brought to the Gulf by East African traders. The Liwa is danced to African-style music and features a pipe-flute called the Mizmar. The three backing drums for this dance are the Shindo, the Jabwah, and the Jasser. The energetic ritual is performed at weddings and other special occasions, such as the return from a long sea voyage and the successful end of the pearl-diving season.
The Liwa begins with a Mizmar solo of about six minutes in slow tempo. The drums join in, followed by the ten dancers/singers, and gradually the pace increases to reach a spectacular swirl of activity. The whole dance takes about 25 minutes and both men and women can be involved in a performance.
همانطور که در نوشته بالا اشاره شده ، مراسم لیوا با تکنوازی ساز ( مزمار یا سورنا ) به مدت شش دقیقه شروع میشود و به دنبال ان دهل ها به صدا در می ایند و رقص و اواز شروع می گردد .
در استان هرمزگان برای مراسم لیوا از دهلهای مختلف استفاده می شد که عبارت بودند از پیپه - جفه- پونکه - کسر و توپری . البته در گذشته بستگی به نوع مراسم و منطقه ، نوع دهلها نیز می توانست تعغیر کند
اخرین اجرای مراسم لیوا که در استان هرمزگان شاهد بودم ( سی دی تصویری) مربوط به چند سال یش می باشد که به مناسبت اختتامیه چهارمین کنگره سراسری شعر و قصه جوان ، در بندر عباس ، برگذار شده بود .
در این اجرا که رهبری ان توسط اقای توحدی بود ، شاهد دوباره جان گرفتن موسیقی لیوا در استان بودیم ، این گروه به خوبی توانسته بود لیوای هرمزگانی ( که در گذشته بیشتر در بندر عباس و جزیره قشم برگذار می شد و با لیوای کشورهای عربی کمی متفاوت است) به روی صحنه بیاورند ، تکنوازی ساز و به دنبال ان صدای دهلها ، رقص و اواز جمعی گروه ، نشان داد که اگر شرایط محیاء گردد می توان دوباره شاهد اجرای هر ساله یا هر ماهه مراسم لیوا در استان باشم و با این کار ضمن حفظ فرهنگ غنی استان ، یادی هم از پیشگامان این سبک موسیقی اصیل استان ، نظیر باکمبر ، نصره زلخا و زیبا شیربان کرده باشیم.